Quote van de week

"If you reject the food, ignore the customs, fear the religion and avoid the people, you might better stay at home." -- James Michener

Het weekend is weer bijna voorbij...

De weekends die ik doorbreng in Parijs, zijn altijd veel rustiger dan die in België. En ook dit was één van die relaxte weekends. Omdat ik donderdagnacht niet zoveel had geslapen besloot ik om vrijdag een dvd-avond te houden. Een glaasje rode wijn en het gezelschap van Carrie Bradshaw...meer hoefde het niet te zijn.

Omdat ik al de hele week in 1001 nachten-dromenland rondzweefde, ben ik de grote moskee hier in Parijs eens gaan bezoeken. Het was er nu echt de moment voor en ik was er bovendien nog nooit geweest. Onderweg kreeg ik al een voorsmaakje. Op de metro was een jonge kerel, van een jaar of 19 schat ik, op arabische muziek een dansje aan het doen. Het was een grappig tafereel, want hij bakte er niks van :). Maar het was wel entertainend, iedereen heeft er eens goed mee gelachen. Hij deed mij trouwens denken aan mijn vriend Jeffrey aka de Jeppe, die er qua uiterlijk hard op leek en die dat ook nog zou durven, maar hij zou dan Michael Jackson-movekes doen...

Eens in de sfeer gekomen, stapte ik de metro af en wandelde ik naar de moskee. Het was opvallend stil en had al dadelijk het gevoel dat ik niet meer in het drukke, luide Parijs was. Voor 3 euro mocht ik een kijkje nemen. Ik had geluk want ik was net daar toen het gebed begon. De bidplaats van de mannen was natuurlijk verboden terrein voor mij, maar ook voor alle andere bezoekers - lees: niet moslims. Fair enough. De vrouwelijke bezoekers mochten wel in de bidzaal van de vrouwen, die het met veel minder moesten stellen. Maar je hoorde de imam preken doorheen heel het gebouw, je zou nooit gedacht hebben dat je in Parijs was, door het horen van zijn stem en de omgeving. Nog foto's hier, hier, hier, hier en daar.

Na mijn bezoek ben ik langs Jardin de Luxembourg gelopen omdat het niet zover was en daar was ik ook nog nooit geraakt. Het klinkt misschien raar, maar als je in Parijs woont, zijn er altijd buurten waar je bijna niet komt. Bijvoorbeeld die van de Eiffeltoren, ik zie hem wel elke dag van op een afstand, maar er heen gaan, da's meestal om de 2 maanden. Er zijn dan altijd mensen die vragen of dat ik de Eiffeltoren of de Arc de Triomphe al ben opgeweest...het antwoord is nee. Dat is iets wat toeristen doen. Ik zal het ooit misschien wel eens doen, maar als je hier woont ontdek je heel andere dingen. Parijs is zoveel meer dan de bekende toeristische plekjes alleen...

Quote van de week

"The traveler sees what he sees, the tourist sees what he has come to see.” -- G.K. Chesterton

Zoveel landen, zo weinig tijd

Gisteren heb ik nog maar eens naar één van de vele documentaires van Dan Cruickshank gekeken. Deze keer ging hij van Indië naar Syrië. Niet rechtstreeks natuurlijk, hij passeerde onder andere Sri Lanka, Iran en Uzbekistan. Het deed mij natuurlijk weer dromen van Indië en het herinnerde mij aan mijn liefde voor islamitische architectuur en mijn korte reis naar Tanger, Tetouan en Chefchaouen in 2006. Het lijkt wel of alles in het teken van de islamitische cultuur staat sinds gisteren. Want deze morgen begon ik in de metro aan het book 'De weg naar Mekka' van Jan Leyers en deze middag at ik morrokaans: Tajine met kip en erna een muntthee met véél suiker natuurlijk.

Spijtig genoeg kan ik niet overal tegelijk zijn en moet ik mijn duizend-en-één-nachten avontuur even uit mijn hoofd zetten en me concentreren op mijn plannen voor dit jaar. En die zijn??? Chamonix, Malaga en Zuid-Amerika.

De Latino-plannen zijn er gekomen door de Argentijnen die ik hier in een jeugdherberg leren kennen. Ze hebben mijn kop echt zot gepraat en sinds toen staat Zuid-Amerika, en dan vooral Argentinië, bovenaan op de prioriteitenlijst en ben er dan ook al een tijdje voor aan het sparen. Het geld voor de vlucht is ondertussen al binnen, dus we zijn er bijna :). Het leven kost daar niks - in vergelijking met Europa en zeker met Parijs - dus het einde is nabij. Ik vertrek dan voor een maand, nadat ik Parijs verlaat en voor ik begin te werken in België. Eens aan de slag, wordt het moeilijk om er een maand op uit te trekken. Ooooh was ik maar leerkracht geworden :)...

Welkom!

Beste vrienden, welkom op mijn nieuwe blog. Ik heb missmzungu.blogspot.com vaarwel gezegd en deze Kims Advontuur het leven in geroepen. Deze blog zal uitsluitend gaan over mijn reizen, reisplannen en culturen in het algemeen zeg maar. Allee, da's toch de bedoeling. De vorige blog was zowat vanalles door elkaar. En omdat het leven zoveel meer is dan werken alleen, besluit ik om het werk op het werk te laten en deze blog wat persoonlijker te maken. Ook voor de vriendjes en familie die helemaal niet geïnteresseerd is in communicatie, zal deze blog wat aangenamer zijn. De motivatie komt onder andere door het lezen van Fente's blog en Pamela's blog, twee vrouwen die ook in het buitenland wonen. Maar ook dankzij ons Ruth die gisterenavond vroeg hoe het nu eigenlijk zat met mijn blog, na mij eerst naar Freerice.com verwezen te hebben (waarvoor ook dank).

Zoals de meesten onder jullie wel weten, verblijf ik al bijna een jaar in Parijs en ja hoor, ik kom terug naar België. Maar als mensen mij vragen: "definitief?" vind ik het heel moeilijk om daar ja op te antwoorden. Eens nomade altijd nomade?