367 dagen...

Bonjour mes amours! Ik woon vandaag exact 1 jaar en 1 dag in Parijs. Ik kan niet geloven hoe snel het allemaal is gegaan (en het nog altijd gaat). Ik heb hier zoveel geweldige dingen beleefd en het zal het waarschijnlijk pas echt beseffen wanneer ik terug in België ben. Om een paar dingen op te noemen: Tour de France, verkiezing + toespraak van Sarkozy bij zijn overwinning, ontmoeting met Miss France 2008, 3 weken in een jeugdherberg, de mannen van "I'm from Barcelona" in de Virgin Megastore op de Champs Elysées, wereldcup rugby, de Lido...

Het laatste "niet-Belgische" wat ik heb meegemaakt zeg maar, was de rugbymatch Frankrijk-Italië, vorige zondag. Het was wel eens de moeite om mee te maken. En dan nog in Stade de France, hét stadion van Frankrijk. Natuurlijk zijn we gewonnen - met 'we' bedoel ik de Fransen! De sport lijkt misschien geweldadiger maar, maar schijn bedriegt. Die kerels zijn veel correcter en beleefder tegen elkaar en ook de supporters zijn veel kalmer. Ik ging er helemaal in op - soms in het Frans "Allez les bleus" maar Pieter en ik gooien er ook wat Nederlands ("janette!" en van die dingen) tussen. Tot grote verbazing van de mensen rondom ons, die het allemaal niet meer begrepen.

Het geluid van de 'ooh' en 'aah' en 'allez les bleus' is overweldigend. Er kunnen 80 000 mensen in het stadion en het zat zo goed als vol...een mensenmassa dus. Toen die duizenden sportliefhebbers de RER naar Parijs moesten nemen...ja ik moet er geen tekeningske bij maken denk ik. Maar al bij al ging het nog vrij vlot. Volgend weekend ben ik in België, ik heb deze vrijdag verlof genomen, en al maar goed want hier op het werk is de ambiance niet al te best...